Kazimierz
Imię pochodzenia słowiańskiego, prawdopodobnie rdzennie polskie (pierwotna forma: Kazimir). Składa się z członu kazi- (od słowa kazić: "niszczyć, psuć", por.
| Opis: | imię pochodzenia słowiańskiego, prawdopodobnie rdzennie polskie (pierwotna forma: Kazimir). Składa się z członu kazi- (od słowa kazić: "niszczyć, psuć", por. współczesne skazić, skażenie) oraz elementu -mir ("pokój, spokój"). Oznacza więc: "ten, który niszczy (s)pokój". Jedno z imion nadawanych chłopcom, z których mieli wyrosnąć dzielni wojownicy, nie dający spokoju swoim wrogom. Do roku 1572, czyli do czasu kanonizacji św. Kazimierza, mogło być nadawane tylko członkom dynastii Piastów. |
| Zdrobnienia: | Kazik, Kaziu |
| Charakterystyka: | zadziorny i krotochwilny. Uwielbia opowiadać anegdoty oraz płatać drobne psikusy swoim znajomym. Uchodzi za człowieka bardzo rodzinnego i serdecznego, jednak w domu nie zawsze jest wobec rodziny tak miły, jak dla obcych. |
| Patroni i święta: | 4 III (św. Kazimierz Jagiellończyk) |
| Szczęśliwa liczba: | 1 |
| Szczęśliwy kamień: | krwawnik | Szczęśliwy kolor: | beżowy | Imieniny obchodzi: | 04.03 |